Online Üye
Online Ziyaretçi
Cuma Yazıları
Konu: Sevda Yolunda Mektuplar - VIII
Sevda yolunda mektupların bir tanesine yine başladım. Gönderdiğim onca mektuba bir cevap yazmasan da, bu çaresizliğin içinde yine masadaki resmine bakıp sana yazıyorum. Kolay olmadı sensizliğe alışmam. Kaç zamandır yüreğim yangın yeri unuttum. Kaç zamandır kapım kapalı unuttum. Kaç zamandır çoğu şeyin tadını alamıyorum unuttum. Kaç zamandır sesini duyamıyorum unuttum. Ama bir tek deniz gözlerini unutamadım…
Yalnız kalmak istedin her seferinde, vurup kapıları çıktın yalnızlığa sürükledin bedenini itercesine. Şimdi tüm karanlıkları sevmeye alışacaksın benim gibi. Dünya senin için dönüyor derdim her öpüşünde, şimdi dünya senin varlığından habersizce ömrünü harcayarak dönüp duracak başının üstünde. Sol yanına yakıştıramadığın benliğimden ötürü, sol yanın her nefes aldığında beni hatırlatacak sana. Ve ben bir seher vakti seni unutacağım, doğan güneşle yeni bir hayata başlayacağım. Gözlerimden esirgediğim gözlerini unutacağım…
Acılarım zamanla tebessüme bırakacaklar kendine. Senin için yandığım gecelerin küllerini savuracağım denizlere. Ve gün gelecek ben yine seveceğim deniz gözlü kızları. Kim bilir kimi çıkartacak karşıma talih. Belki o da sevecektir senin gibi beyaz gülleri, o da sevecektir balığı elleriyle yemeği, o da sevecektir yağmurda yürümeyi. Kalbim o an yeni bir deniz gözlü kız için çarptığında seni unutacağım. Kolay da olmayacak seni unutmak. Bir zaman yüreğim yanacak ama günler sabahın neşesiyle geldiğinde kapıma ben seni unutacağım…
Sıtma geçirmiş bedenimin bitkinliği kalacak senden bana hatıra. Karanlığa teslim ettiğin yüreğimi elbet bir gün çıkartacağım güneşe. Kemiklerim güneşi hissettiği gün, yanımda güneşin batışındaki kızıllığı olacak. Yokluğunun hüzün veren acılarını gizleyeceğim seni unutacağım gün. Yokluğunda üzerime çöken sensizliğin ağırlığını bir çırpıda kaldırıp atacağım. Artık turnalar kadar özgür, kartallar kadar hür bir edayla süzüleceğim gökyüzüne…
Senden almak istediğimde kendimi, dört duvar arasına mahkum eden sevgim bıraktı yakamı ansızın bir düş vakti. Hayatımı hiçe sayıp, senin yüzünden yaşamadığım yarımlığı, boynu büküklüğü, hep karamsar yanımı, yas tutup acizlik gösterdiğim gecelerimi, ağlamaktan sele dönen yastığımı yani senin anlayacağın, senden kalan bendeki yanını kesip attım. Bir daha yeşermemek üzere, bu aşka dair kök salan ne varsa kurutup, söküp attım bahçemden…
Varsın gözlerin için, birazda başkaları ağlasın. Varsın yokluğun için, birazda başkaları yürek dağlasın. Varsın küsmelerin için, birazda başkaları yalvarsın, Ve varsın solacak güllerin için, birazda sevdalılar dağlansın. Sel bastı yollarımı artık gelemem ben sana. Güze döndü aşk mevsimim, birazdan yağmurları başlar gökyüzünün. Seher vakitlerinin telaşı olmayacak artık bu tende. Gelir, uyandırır diye sabah telaşlanmaları yaşanmayacak bırakıp gittiğin bu evde. Rüzgar, yapraklarını incitir diye kıyamadığı balkondaki menekşeye su bile veresim kalmadı…
Ben sana vurulduğum gün sisli bir akşam üstüydü ve sabahı belirsiz bir geceydi gökyüzü. Karanlıkta gördüğüm çoban yıldızının parıltısı vardı gözlerinde. İşte o zaman başlamıştı sevmelerim ve senin hasretinden sendelemelerim. O gece düşmüştü yüreğime ateşin. Aradan geçen bunca zamanda değişen hiçbir şey olmasa da, ben bu akşama kadar sevmiştim gözlerini. Adına aşk dediğim bu yanmalarımın manası yüreğimde kalmadı…
Yanan yüreğimin kağıtlara dökülmüş hallerini yazdım geceler boyu ben sana. Vicdansız yüreğine son kilitleri vuracağım ben artık. Sırtımdaki sensizlik kamburunu söküp atacağım ben artık. Bir gülüşün için, yüz görümlük istediğin akşamları terk edeceğim ben artık. Her adını söylediğimde nefesimi daraltan ismini anmayacağım ben artık. Hayra yorduğum benliğin için ettiğim duaların tamamını unutacağım ben artık…
Artık
Ürkek bakışların vardı aklımın her bir köşesinde
Her buluştuğumuzda gözlerimden kaçırdığın
Kayıp şehirlerdi söylediklerin her bir hecesinde
Unuttum artık bende kalanlarını
İstanbul’da hatıraların vardı senle gezdiğim her bir semtinde
Her buluştuğumuzda adımladığımız sahillerin
Söylediğin şarkılarda aşk vardı her bir hecesinde
Unuttum artık bende kalanlarını