Leylalar örün
artık, gönüllerden kopmayın,
Közü ele
almadan aşksız şiir yazılmaz.
Güldürün
Mecnunları, yanlış yola sapmayın,
Közü ele
almadan aşksız şiir yazılmaz.
Titreyen
Veysellerim “Toprak!” diye öldüler,
Güle ulaşmak
için dikenlerle güldüler,
Özlerine kor
girdi, varlığını dildiler,
Közü ele
almadan aşksız şiir yazılmaz.
Sevda örmez
dillerle nedir bu yaygaranız!
Kaç kez
söyledim size, kapanmıyor yaranız,
Ne zaman
ağaracak üstündeki karanız?
Közü ele
almadan aşksız şiir yazılmaz.
Bitmez kâbusunuzu
dinlesin mi şafaklar?
Uğursuz
baykuşları doldursun mu kucaklar?
Nedir sizin
derdiniz, soldurdunuz ocaklar,
Közü ele
almadan aşksız şiir yazılmaz.
Pervane’ye
durmadan yığdınız felaketler,
Onun kor
dünyasına estirdiniz gafletler,
Sizlere damla
damla veriyorken himmetler,
Közü ele
almadan aşksız şiir yazılmaz.
NOT: Şiirimi,
serbest kürsü bölümünde yer alan “Yine Haksız Ben Olayım “ isimli yazımla
birlikte okursanız beni mutlu edersiniz. Selamlarımla. Ömer Öner