Benim işim
sevdadır, gerisi teferruat; hepinize kolay gelsin, yine haksız ben olayım.
Başkasına ateş vermem ben, elimdedir hep ateş, hepinize kolay gelsin yine
haksız ben olayım…
Değerli
Dostlarım,
Gönlüm hiçbir
zaman vedayı istemedi, hele hele kalem kırmak. Ama hayat bazen karşınıza
öylesine sürprizler çıkarıyor ki zorla da olsa istemediğiniz kararlar
verebiliyorsunuz.
Hayatım
boyunca Yunus’un felsefesinden bir milim dahi uzaklaşmadım. Dostun evinin
gönüller olduğunu bilerek, hep gönüller yapmaya çalıştım. Beni incitseler de,
karşılık vermemeye çalıştım. İnsan kaybetmekten öte insan kazanmaya çalıştım.
Ve de en
önemlisi öğreticilik vasfımı bir kenara bırakarak eğitimci olmaya çalıştım.
Burada mütevaziliğe hiç gerek yok. Zamanında çok öğrencimi intiharın eşiğinden
döndürdüm. Pek çok problemli ailelerle barışık olmaya çalıştım.
Allah’ıma
şükürler olsun ki mesleğimi şerefimle ifa ettikten sonra başım dimdik emekliye
ayrıldım. Kendimi yazmaya adadım. Yazdıklarımın çoğunda da memleketimizin
manzarası içler acısıyken okurlarıma umut aşılamaya çalıştım.
Çünkü
biliyordum bu milletin içinde yaşattığı derin değerler erimemişti, çürümemişti.
İnsanlarımızın içinde bir kıvılcım vardı. Sadece ateşleyecek biri lazımdı. İşte
ben bunu düşünerek görevimin emekliye ayrılmakla birlikte bitmediğini anladım
ve yazarak su yüzüne çıkarmaya çekindiğimiz hislerimizi kaleme aktarmaya
çalıştım. Bundan sonra da aktarmaya çalışacağım.
Kimseye
kırgınlığım yok dostlarım. Herkes yaptığından/yapacaklarından utansın. Ama bunu
söylemeden geçemeyeceğim. BANA SAMİMİ BİR ŞEKİLDE YAKLAŞMAYANLAR SAYFALARIMA
UĞRAMASIN.
İsteğime hayır
demek, Pervane gibi engin gönüllüye hayır demektir. Onun için bu saatten sonra
sayfama gelirlerse samimiyetlerine inanmayacağım. Geldikleri takdirde ben de
bir nefs taşıyorum. Nefsime engel olamayıp satırlarımda öfke kusabilirim.
Değerli
Dostlarım,
Gelelim samimiyetini
bana gösterenlere; gerek “Veda “ isimli şiirimin gerekse “ Hakkınızı Helal Edin
“ isimli yazımın altında benim sıkıntımı paylaşan dostlarım, benim gerçek
dostumdur. Yüreğimde onlara ummanlar kadar yerim var. Bundan sonra onların
acıları benim acım, sevinçleri benim sevincimdir. Onların verdikleri bu moral
sayesinde sitede şiir ve yazılarıma devam edeceğim.
Diğerlerine
gelince; zaman en iyi ilaçtır. Yüreğimi samimi bir şekilde anlarlarsa, sayfamda
onlara da yer var. Ama anlamazlarsa lütfen beni rahatsız etmesinler. Vereceğim
cevap çok acı olur.
Tekrar merhaba
dostlarım…