Çocukluk günlerimden en güzellerinin geçtiði  Gemlik’teyim , o seneler kýþlar þimdikine nazaran çok daha sert geçiyordu, hele geldiðim Kütahya’da  kar düþtükten sonra  yaza kadar topraðý görmek olanaksýzdý, aralýksýz yaðan kar topraðý örter, bazen 1 metreyi geçer, temizlemeden sokaða çýkamazdýk, damlardan sarkan buzlar,  Azrail diþi gibi, neredeyse, yere kadar uzanýr, itfaiye ekipleri müessif bir kazayý önlemek amacý ile  bunlarý kýrmak zorunda kalýrdý, bazen havalar iyice soður -23, hatta -25 dereceye kadar düþerdi.

Böylesine soðuk bir þehirden ýlýman bir iklime sahip bu güzel beldeye gelince engin  yeþilin,    mavinin ve sorumsuz çocukluðun tadýný çýkarýyordum, bazen sahile inip ayakkabýlarýmý sandal gibi yüzdürüyor, - tabii tuzlu su ve güneþ kavurduðu  için- ertesi gün giyemiyor, azarlanýyordum, o dönemde  ýsmarlama yapýlan elbise ve ayakkabýlar pahalý olduðundan, çok zenginler hariç ,  genelde herkesin bir çift ayakkabýsý ve bir kat elbisesi  olur, küçükler büyüklerin ters-yüz edilmiþ eski elbiselerini  giyerlerdi. Bazen de iskelede balýk tutmaða çalýþýyor,  okul bahçesinde arkadaþlarla oynuyor, yakýn olan zeytinliklere uzanýp çiçek topluyor, çok sevdiðim yengeme armaðan ediyordum.

Hafta sonlarý yengemin hazýrladýðý piknik sepetini yüklenip, amcamlarla, oldukça yakýn mesirelere Yýkýk Manastýr, Yanýk Manastýr, Kumla’ya gidiyor, dilek havuzuna para atýyor, Kütahya’da saksýda zor yetiþen, burada bahçeleri,  metruk mezarlýklarý dolduran, zakkum vs, çiçeklerden demetler yapýyordum.

Bir akþam amcam  - Hazýrlanýn! sizi yarýn kiraz bayramýna  götüreceðim ,  deyince  evde bir telaþ baþladý, sarmalar, börekler, dolmalar  hazýrlandý, sepetlere yerleþtirildi, erken yatýldý, fakat heyecandan kimseyi  uyku tutmadý.

Sabahleyin erkenden kalkýp yaptýðýmýz  son hazýrlýklar sýrasýnda mutfaktan gelen acý bir  feryatla   irkildik ,  koþtuk,  yengem hem kývranýyor  hem de sol ayaðýnýn kanayan baþ parmaðýný sýkýyordu,  ne olup bittiðini, gürültümüzden tedirgin olup saklanmaða çalýþan, iri bir farenin kaçýþýndan anladýk, ýsýrmýþ ve bir parçasýný koparmýþtý parmaðýn.

Hepimizi bir telâþ aldý, ya kuduzsa,  tetanos  olabilir mi? Endiþeleri ile yengemi  Sun’i Ýpek fabrikasýnýn revirine götürdük, iðne, pansuman vs. derken vakit epey ilerlemiþti, iskeleye geldik, herkes gittiði için özel bir tekne kiralayarak þimdi ismini hatýrlayamadýðým baðlýk, bahçelik bir sahile vardýk.

Bizden önce gelenler yamaçtaki manzaralý bahçelere gittikleri için sahil bomboþtu, biz  de  yamacý týrmanmak üzere idik ki orta yaþlý bir teyze yaklaþýp bahçesine davet edince amcam  -  Biz þöyle yukarýlardan denizi seyretmek istiyoruz !  diye cevapladý. Cevapladý ama teyze bu defa aðlamaklý bir sesle ýsrarýný yineleyince babaannemin - Oðlum belki ihtiyacý vardýr, gidelim, hem beraber yemek yer,  hem de biraz para  veririz  sevap  olur demesi teyzenin bahçesine yönelmemize sebep oldu.

Bahçe 7-8 dönüm kadar vardý ve çok güzeldi, teyze  bakýmlý bir bað evinden kilim ve minderler getirdi, koca bir tepsi kiraz eþliðinde biri birinden  güzel yemekler ikram etti, bizim getirdiðimiz yemekler yenmedi, akþama kadar bizi nasýl memnun edeceðini þaþýrdý, büyük bir misafirperverlik örneði sergiledi, þaþýrmýþtýk.

Ayrýlýrken  amcam ,  baba annemin  önerisi üzerine , biraz para vermek isteyince teyze :

- Evlât ben çok zenginim, sizi para için davet etmedim, bizim inanýþýmýza göre misafir gelmeyen bahçe ertesi sene meyve vermez, herkes  yukarýlara  gidince ümidim kýrýlmýþtý, sizi Allah gönderdi, yoksa  önümüzdeki kiraz mevsimine kadar çok kederlenirdim, sað olun! diyerek koca bir sepet kirazla bizi uðurladý.

Þimdi, öyle sanýyorum ki bu güzel bahçeler, yazlýk evlerin beton yýðýnlarý ile, tarihe karýþtýðý  gibi  teyzenin düþünce tarzý  da  yerini materyalist dünya görüþüne terk etmiþtir.