Gördüðüm rüyanýn tatlý yerinde

            Uyanývermiþim güneþ doðunca,

            Cennet bahçesinin yüz kat ser’inde,

            Çeþitli meyveler yedim doyunca.

            Panzehir olsa da yemem üzümü,

            Söylerim, çekinmem asla sözümü

            Budaktan sakýnýp iki gözümü,

Çýkmam bahçenizden, bað’ban kovunca.

            Ýlgilendirmiyor açýlan güller,

            Beni cezbetmiyor pembe sümbüller,

            Ne Acem þallarý, ne Çin’li tüller

            Yârimi örtse de boylu boyunca...