1 Ben İnsanım

.

BEN İNSANIM

 

Bazen aklım esrir benim, ruhum tende esir benim

Günahımla, sevabımla bütün benim, kesir benim.

 

Ben insanım, kâinat seyrangâhımdır benim

Gâh inkâra düşerim,  gâhi enel Hakk derim,

Sürgünüme vesile ilk günahımdır benim.

Âdem’den miras kaldı, hâlâ tövbe ederim

 

Güneş bir mekik gibi dokurken mevsimleri

Sayfa sayfa çevirir gece ile gündüzü

Takvimler eskidikçe soldurur resimleri

Belirir aynalarda hayatın öbür yüzü

 

Aklın perdelerini kaldırıp zaman zaman,

Burçlarda soluklanıp, maveraya yürürüm

Beni bana yâd eden, beni benden ayıran

Nefsin tahribatını zikir ile kürürüm.

 

Bir kemanın telinde inlerken duygularım,

Hazin bir hikâyenin yarası kabuk bağlar

Gün olur isyanıma bahaneler ararım.

İçimi bir amansız şüphenin odu dağlar.

 

Ömrümün takviminden her gün bir yaprak düşer,

Uçar gider her akşam kabrimin toprağına

Yanımda götürdüğüm ya hayrolur ya da şer

Düşünce Azrail’in ölüm denen ağına.

 

Sonsuzluğa uzanan bir yolun yolcusuyum,

Bu fani mekânların hudutları dar bana.

Bütün kibrime rağmen bir damla kerih suyum,

Burda payıma düşen bir metre mezar bana.

 

 

        İbrahim Sağır  

 

( Ben İnsanım başlıklı yazı sagir tarafından 10.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.