Uyandý ve içinde kafasýnýn arka tarafýnda balýk kancalarýyla oyulmuþ gibi bir his vardý, yataktan kalkmak için karýn kaslarýný var gücüyle zorlayarak kendini karnýna kadar inmiþ yorganýyla ayaða kaldýrdý, kalktýðýnda yorganýn karnýndan yere düþmesi ona tuhaf geldi bu sabah ve iç çamaþýrý yarýya kadar inik bir þekilde salona açýlan odasýnýn kapýsýna doðru yürüdü, hiçbirþeyin umrunda olmadýðý þüphesine kapýlarak duraksayýp dün gece pencereyi, kendini kapalý bir çelik kutuya kapatýlmýþ gibi hissettiði için sonuna kadar açarak bütün þehrin, fabrikalarýn ve karþýda görünen otoban yolunun sesiyle uyuttuðunu hatýrladý. Gözlerinin mahmurluðu, uzamýþ saçlarýnýn daðýnýklýðý, çýkarmadýðý saati ve küpesi, dýþarýdan gelen o sesler ve aldýðý nefes, hepsi deðiþmiþti. Birçok þey deðiþmiþti aslýnda, saða dönüp balkon penceresini açtý ve dýþarýya çýkýp gökyüzünü aðýr bir telaþla izlemeye baþladý, gözleri gökyüzünde o konuþtuðu her insana anlattýðý ve çok sevdiði martýlarý arýyordu, yoktu hiçbiri ve içeri girip pantolonunu giydi, balkona serili halýnýn üzerine oturup elleriyle dizlerini baðladý ve 6 gün önce ameliyat olduðu yerin izine dokunarak hissettiði o garip tatlý acýyý dinledi. Bu sabah bunu farketti; Meðer güzelmiþ hayat ve kararlarýný hemen deðiþtirebiliyormuþ insan, bunlarý askerlik yaptýðý uzun zaman içerisinde yaþamamýþtý ve neredeyse 15 ay olmuþtu. Yeni kararlarýnýda üstüne giyerek evden çýktý, sokaklar bir baþka özgürdü, gittiði hastanedeki kýrmýzý eþarplý hemþirelerin bakan baygýn gözlerine, asabi doktorlarýn bürokrat ciddiyetine, hastalarýn eli mahkum çaresiz tavýrlarýna, otobüsün kestiði fazladan 0,75 kuruþa, 25400 lira kredi borcuna, iþe giriþ raporu için ikide bir soyunup giyindiði o röntgen sehpalarýna, verdiði 9 tüp kana ve yediði iki iðneye raðmen bugün hayatý çok güzeldi. Bugün sýkýntýlarýndan önce özgür bir hayatý ve alabildiði o herþeyden güzel nefesleri vardý.Bunu anlamýþtý artýk...