HEPTEN İÇİMİ YAKTIN
Selamsız gidişinle hepten içimi yaktın,
Işığımı söndürüp karanlıklarda bıraktın,
Anlamadım derdini kafayı neye taktın,
Kaderden kaçamadım yollarıma sen çıktın.
Buz kesilen bedenim sensizlikten hep üşür,
Bir avuç sevgi veren elin şimdi yüreğinde neden esir,
İçim nasıl ağlıyor ah..keşke bir bilsen,
Göz yaşlarım akıyor mendilin ile silsen.
Yüreğimde fırtına durmadan eser durur,
Yokluğunda bedenim deli olup aklından olur,
Öyle bir an olur ki gözlerim sana hasret kalır,
Son bulur ömrüm nefesim çıkmaz kalbim durur.
Ellerim titreyerek uzanır yokluğuna,
Bir boşluk sarar beni sensiz zamanlarda,
Deli divane olduk kalmadı bizde gurur,
Başka hesabın varsa gel beraber çözmelim.
Bir şey olmamış gibi pişkin pişkin bakarsın,
Haksız davranışlarla su üstüne çıkarsın,
ACAR neyledi sana yüreğini yakarsın,
Acılarım az gibi seyrederek bakarsın.
05.02.2012 – AHMET ACAR