Akıl fikir havada taşı taşa çarpardık
Kulakları tıkayıp kapıları kapardık
Simgemiz kuvvet idi olmazları yapardık
Sonunda bana küstü kolumdaki güçlerim.
Durup da dinlenmeden tek nefisle gayretim
Kuş ve yılana bakıp yükseklere hayretim
Tekme tokat yiyerek kocadım öksüz yetim
Zamana yenik düştü başımdaki saçlarım.
Körpe umutlarımı zevk aldılar yıkarak
Acıları sakladım tenhalarda akarak
Hayli ömür geçirdim hep çenemi sıkarak
Yıllara isyan etti ağzımdaki dişlerim.
Ego tavan yaparken ekmeği böldüm beşe
Ben Yusuf kuyusunda alem koşarken leşe
Huzur ağaca çıktı kalmadı ruhta neşe
Dumana uçup gitti elimdeki işlerim.
Ağustosta üşüdüm kanım hızlı kaynarken
Büzüştüm bir köşede herkes gülüp oynarken
Gülücükler dağıttım alev alev yanarken
Ummana akıp bitti gözümdeki yaşlarım.
Maksadım okuyarak büyük adam olmaktı
Dost düşman ayırmadan zihinlerde kalmaktı
Sevdiğimin kalbinde dal budak kök salmaktı
Kâbusla sona erdi gönlümdeki düşlerim.
Ahmet Çelik
12.03.2013 / Ceyhan