Hiç ağlatmasan,
yüreği dağlamayı unuttursan
Sinede korlaşan firkati hatırlasan,
suskun mecali artık bıraksan
Ruhunun hicran damlalarıyla barışsan,
sine-i süruru en müşfik haliyle yaşassan
Sabır testisini kırmadan, umudu
kurutmadan, melali usandırmadan, gönül lisanımı anlasan
Nasıl sitem ederim sana, gönül
hicranda olsada
Bakamam mehtaba, beni benden alan vuslatın
sessiz ve şevksiz edasına
Nazarımı saklarım, kimi görsem temaşa
etmekten korkarım, sukunetin bağrına sığınırım
Figan eden kuşun, kanadı kırık mı
acaba, boynu bükük dervişin gönül şirazesi yanık mı sula edemem
Segah şarkılar bir başka tesir ediyor
yüreğime
Tambur alıp götürüyor hicranın eşşiz
senasına, sabır kanaat zerkediyor halime
Lahza ne kadar mücerret, hülyalar ahenge
bürünüyor, umut kalbimi bereketlendiriyor
Ruhum hiç ses etmese, hazan her vakit
sineme refakat etse, hüzün yumağı yinede sürur veriyor
Edebiyattan pek anlamam, şiiri hiç
yazamam
Ehl i kalem olan ariflerin huzuruna
çıkamam, sadece gönlüme düşeni yazarım
Ömür muvazenem adam olmaya namzet
olsun diye çabalarım, mizan sahnesini kat a unutamam
Gönül aşkka adanmalı, sevdasıyla
yanmlı, her çilede gizlenen hikmeti muhabbetle kuçaklamalı
Mustafa CİLASUN