Cınar
Ben filizlendim, kücüktüm ormanda
Büyüdüm özlemle bir cınar oldum
Vuruldum üstüme konan bülbüle
Okudu nagmeleri en mahrem yerine
Bülbül uctu bende kor sevdası kaldı
Durdugu yer ufacık bir kuru daldı
Ruhun sonbaharda hülyalara saldı
Cınladı sesi en mahrem yerime
Bekledim durdum onu ilk baharda
Onu tevazu, edep bildim arda
Bir yanım kaldı o vefasız yarda
Balta vurdular en mahrem yerime
Kendimi kesilmiş bir atölyede buldum
Kurudum yare kavuşamadan soldum
Birde marangozun elinde dondum
İşledi soguk en mahrem yerime
Kesildim ben, biçildim kollarımdan
Asıldım gönlümün dal uclarından
Dövüldüm çekiç murclarından
İşledi kalem en mahrem yerime
Ben o bülbüle bakarken andıgım
Ateşle kurudum bitti yandıgım
Sonunda çilesi bitti sandıgım
Kor ateş vurdu en mahrem yerime
Usta dedi bitti sanki sanırım
Lak ile bezenmiş, sanki tanırım
Kafes olmuş, can yare dostlarım
Muhafız olmuş en mahrem yerime
Kerem Girayhan BALCI
(
Cınar başlıklı yazı
KEREM GİRAY tarafından
31.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
