Kirpiğe Gölge Düştü
Mecnun gibi gezmezdim ses verip çağırsaydın
Oysaki fethetmekti sana çıkmaz yolları
Gönlüne Nagehan’dım çul serip bağırsaydın
Yeminimde beklettim ele bakmaz solları
Sevdamın sadağında yarmış duymayan sağır
Kafeste mum ışığım feri bitti bitecek
Yürek sevgisiz kanar canan uymayan ağır
Kirpiğe gölge düştü şavkı gitti gidecek
Merhem yerine geçmez ele alınan kalem
Sayfalara sığmadın kem küm edip söylettim
Tellal mı çağırayım dünya bana dar âlem
Sirayetim tek renkmiş mora yetip meylettim
Oysa duraksız candım bilinmez yerde yittin
Gözlerim yol çekiyor faniyiz göçeceğiz
Güz gülüm susuz kaldı meczup yağmurla bittin
Umulmadık zamanda kefenler biçeceğiz
Bir yol bulup çağlasam diyerek geleceksin
Beni tılsımın saydın sırlarımı döktün yâr
Yalvarıp yakararak gözünü sileceksin
Ayna yoldaşın olsun surlarımı söktün yâr
(
Kirpiğe Gölge Düştü başlıklı yazı
GülsenTunçka tarafından
5.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
