Usulca
ses yapmadan ayrıl canımdan.
Bu seninle
son sabah, son uyanışım,
Son
kalkışım yanından.
Üzülmüyorum
gidişine alışmak zor olacak biliyorum
Nasıl
olsa…
Yalnızlığım
ben kadar yakın bana, sen tasalanma!
Uykuya
daldığım saatlerde tan yeri ağarmadan
Git yanımdan!
Sabah
sensizliğe uyanayım.
Aynada
ben diye uzun uzun hayalini seyredeyim.
Giderken
uykumu bölme olur mu?
Parmak
uçlarına basarak, sessizce çık git bu evden!
Şunu
bil ki
Kaçışın
kadar kolay olmayacak unutuluşun.
Feryat
etmiyor suskunum.
Canımdan
canımı alacaksın korkmuyorum
Korkmuyorum
sensizlikten!.
Alıştım
dert yumağına sarılıp büyümekten
Şikayetim
yok,
Hadi git!
Son defa göz göze gelmeden,
Gözlerimdeki hüznü görmeden git!
Senden
gelen dertlerin hamalı oldum hep
Yorulmadım,
sırtlayıp yürümekten
Hazan
modasına uydurdum ayrılığı,
Ardından
dökülse de sevda yaprakları
Ezdirip
yok etmem bizli hatıraları.
Kalan
anıların üzerine naftalin serper,
Tahta
sandıkta gizlerim son nefesime dek!
Çıkarmam
yüreğimin kuytu köşesinden.
Bu
sabah kapalı kalsın perdelerim,
Güneş
girmesin pencereden.
Gözlerim;
yatağın diğer yanını boş görmesin
Aşk
sade ve masumdu, sen hüzünleri yüklemeden
Sessizce
yavaş yavaş git bu evden.
Neyi
bekliyorsun? Oyalanıp zorlaştırma,
Tam
vaktidir ayrılığın.
Gitmesine
git de; beni nereye koyduğunu söyle.
Boş
sandalyeyi alacağım karşıma
Eşlik
edecek senin yerine.
Dertleşeceğiz!
Ben ağlarım o güler,
Sonra o güler ben ağlarım, öyle işte sen merak etme.
Gözlerim
kapalı olsada, uyuduğumu düşünme!
İçin
için ağlamıyorum hıçkırıklarım derinden
Sesimi
bir ben duyacağım,
Birde
yüreğim
Gidişini
bir ben özleyeceğim,
Birde
yola bakan gözlerim…
Gamze
YAĞMUR