VE BİR GÜN AYNALARA
Koca bir handır dünya konaklarsın bir vakit
Pencerenden bakınca seçemezsin uzağı
Vaden ne zaman dolar? Yapamazsın ki akit
Kapında hazır bekler her an ölüm kızağı
Çocuklukta her derdi tebessümle yaşarsın
Okursun yıllar yılı zor olanı aşarsın
El ekmek, yürek sevda tuttuğunda şaşarsın
Giyersin ağustosta aşk yününden kazağı
Oğlum kızım diyerek taç edersin başına
Emeğini dökersin evladının peşine
Mutlu olsunlar diye iş katarsın işine
Yığarsın önlerine çeşit çeşit azığı
Ve bir gün aynalara ’Yol ne tez bitti’ dersin
Kırışmış bir yüz ile bedelini ödersin
Bir asude hayata usul usul gidersin
Meltem sanırsın artık aştığın bin sazağı
Nefis tadı olmayan ölüm şerbeti içer
Bırakarak dünyayı çağrılan yere göçer
Arasata gelince belli kapıyı açar
Doğduğun an hazırdır Azrailin tuzağı
Nilüfer, bilir misin? Su ister kuru dere
Her insan gibi sen de akacaksın o yere
Gafletten sıyrıl artık rıza göster kadere
Allah’a güvenirsen tez aşarsın şer ağı
NİLÜFER SARP
18.KASIM.2011