Siz hiç
Sevdiğiniz adam mışıl mışıl uyurken ona bakarak sessizce ağladınız mı?
Ben ağladım!
Ve "o" uyuyorum sanıyordu
İçime attıklarım mı bu kadar canımı yakan
Yoksa dışa vurduklarım mı
Ağlamak mühim değil
Görmemesi en acı
Yapabilirim
Onun karşısında da hıçkıra hıçkıra dökebilirim gözyaşlarımı
Ama yapamam
Dayanamaz o zaman
Hiç
istemediği şeylere ikna olur
Güzellik içten gelmeli
Duyduğu aşk gibi olmalı
Biz iyileştik
Mutluluğumuz her yanımızdan belli oluyor
Biz ağlamalarımızla,kahroluşlarımızla
Birbirimize aitiz
Düşünün;en büyük kavgalarında bile
Teselliyi birbirinde bulan insanlardan mutlusu var mı
Bilir misiniz
Aslında en acı çektiği yer insanın
En mutlu olduğu yerdir...
Ve ben o adamsız güneşin bile ışığını alamıyorum