Online Üye
Online Ziyaretçi
1
Bir horoz sesine
uyandığımda,
Güneşin
okyaşıyışları altında.
Kulağım evrenin,
Eğime boyun
eğmiş derenin,
Akışındaki
müziğe odaklı.
Yeşilin tüm
yelpazesini sunarken toroslar,
Baharın binbir
çiçeğinden mayalanmış,
Şifasıyla yanı başıma
pike yaptığında arı,
Anladım ki kulun
dünyadaki tek karı,
Kendisine
sunulan yaşamı kabullenmek,
Ruhuyla kavgayı
bırakarak,
Güzele,doğruya,
barışa elçi olabilmek,
Karınca kararınca,
Yarın hakkın
divanına varınca,
“Tefeddal ya Rabbi”diyebilmektir.
İşte hülasa
hayat.