Bilmeli !
Hergün bağlar kapıya,bir başka sevda atı,
Bitmiyor şu gönlümün, güllerle saltanatı...
Sahiden deli gönüll! Ölür sanki acından ;
Ağaç eydi başını,meyvesiz utancından...
Beni bağlamak kolay,gönlümü bağlamalı,
Utanmadan geziyor,saymadım kaç yamalı !...
Hergün başka kapıya,gagasında gül taşır,
Kocadığını bilmez,körpe tayla yarışır !...
Rezil,rüsva edecek,kalkıp beni ellere,
İnan kırkından sonra,düşürecek dillere...
Seni bilmem n’etmeli,kesilmez elin dili,
Hergün kalkıp oynuyor,elinde mor mendili...
Ardın sıra koşarken,çaresiz adım adım,
Kaç bağa düştü yolun,inan ki,sayamadım...
Şimdi birbirimize,yakışmıyoruz,anla,
Geçmişin hatırına,idare et kalanla...
Ne dağ bildin,ne dere,dolandın deli tayla,
Birgün, dört yol ağzına, asacağım yaftayla !
Yazacağım üstüne, kalın,büyük harflerle,
Öldü ve gömdüm onu,bugün siyah güllerle!
Artık herkes inanır,kimse,aramaz,sormaz,
Bak benim bir annem var,sana kimse ağlamaz!...
Ey gönlüm,hayat boyu,yaptığına deydimi,
Ben bile sormuyorum,nasıl yerin iyi mi ?
Sormaya gelmez ona;ona,hergün mart ayı!
Evet,bilmeli insan,gönlüyle kocamayı...
(
Bilmeli ! başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
8.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
