“Çarmıha gerilmiş bir yüzün/
Son yanışları bu…
Artık solmayacak/
Gül nazlı bebeler…”
Militan ayazında!
Neyin hükmü bu
Her soru yalnız
Her cevap yitik
Kılcal damarlarda
Eriyen bahtın zaman aralığı
Bak!
Kayısılar çiçekte
Kirazlar bal dudak
Sıkıştırmak yok acıyı
Bal özlü kavanozlara
Ertelemek yok sözü
Uluorta haykırmak
Dilsiz serçelere ağıt
Resuleyn nidâsında
Hurda vesikalar
Kızlar süsleniyor
Bomba yüklü ağaçların teline
Yüreği terlememiş gençler
Avuçlarında barut izleri
Artık;
Aynada açmaz sevgi çiçekleri
Ölü kentler süzülüyor
Gözlerini kan bürümüş
Leş kargaları gizli
Savaş ambarlarında
Didik didik ölüler
Kırık kollar
Acı yüzler
Mezarlığı…
Savaşın rengi yok
Esmer kara derili
Yanık sözlükler dolusu
Bu kentin izsiz sokakları
Çocukların rengi var!
Kına yeşili/sarı papatya
Gökkuşağı renginde zaman
Hep çocuklar masum
Hep analar kırgın
Resuleyn nidâsında
Yüzsüz ve hurda vesikalar
Can telaşında…