DOÐRUSU


Her konuda bir þeyler anlatma çabasý, insanýn belki de en önemli özelliklerinden biridir.

Bakýþýyla, duruþuyla, yürüyüþüyle, gülüþüyle sürekli bir þeyleri yansýtmayý, bir þeyleri anlatmaya çalýþýr insanoðlu.

Anlatma çaba ve gayreti, insaný diðer varlýklardan farklý kýlar.
Ýnsan anlattýklarýyla, anladýðýný, bildiðini ispatlamaktadýr kendi lisanýnca.

Bilen, öðrenen, algýlayan ve bunlarý diðer insanlara anlatan insan, rahatlamaktadýr bir þekilde. Rahatlamaktadýr fakat her anlattýðý ile rahatlatmakta mýdýr acaba?

Ýnsanýn insaný rahatlatmasý, bence biraz da anlatmaya çalýþmasý kadar, anlamaya çalýþmasýyla da doðru orantýlýdýr.

Anlatmayý seven insan, baþkalarýnýn anlattýklarýný da dinlemeye ve dinlediklerini anlamaya çalýþmalýdýr ki, mutlu olduðu kadar da mutlu kýlsýn.

Günümüz insaný maalesef anlattýðý kadar anlatýlanlarý dinlemiyor. Herkes beni dinlesin ve anlasýn diyor da, kendisi çok fazla kimseyi dinlemiyor.

Dinlemediði için de anlamýyor, anlamadýðý için de anlattýklarý faydalý olmuyor.

Doðrusu þu:

Ýnsan önce anlamaya çalýþmalý, anlamalý ve anladýklarýný anlaþýlýr bir þekilde anlatmalý.

Anlamaya çalýþmayan insanýn anlaþmasýnýn mümkün olmadýðý artýk bir sýr deðil. Anlayan, anlamaya çalýþan insan, insana saygýlý, fikre hürmetkâr, meseleye vakýf insandýr.

Anlamaya çalýþmak, anlaþýlýr olmanýn temel þartýdýr.

Bundan böyle anlatmaya çalýþtýðýmýz kadar da anlamaya çalýþalým mý?

Ne dersiniz? 

Fikri HAKLI