hüzün soludu, yoruldu bizar oldu
Bir çare adına
Mütemadiyen Hakka yakardı
Hiçbir
zaman yılmadı, umut sofrasına kandı
Sevmekten
Söz ediyorum anlık hazdan değil
Aşkın pervazlarına tutunuyorum korku değil
Ha ne olur
Bir haline eğil,
gözlerinde
meyil
Kalbin vuzuhundan hakikatin deryasına seyir
Mevsimler
Gelip geçiyor, laleler renkleniyor
Ruhum hicranın kadrinde seni hasretle bekliyor
Gelen geliyor
Selam vermeden çekip gidiyor
Bir tutam olsun kulağıma yıllardır haber gelmiyor
Nesiller büyüyor
Ekinler hasat ediliyor lakin sen
Mezarın sessiz sizliğinde, kalbimin köşesinde eriyor
Ömür tükeniyor
Yaşamak umut olmaktan çıkıyor
Aşkın toprağı sahibini bekliyor, seni
özlemle anıyor
Çaresiz kalıyor
Halsizlik çöküyor, çırpınış bitiyor
Dil kuruyor, kalp tekliyor, diz çekmiyor, el terliyor
Sana gelmeyi
Bir ömrü çileyle örerek nefesleniyor
Halinde rengârenk büyüttüğü
çiçeklerle
aşk diliyor
Halinde filizlenmeyi
Nefesinde erimeyi,
aşkına
erişmeyi
Zamana hasrederek güfteleştiriyor, nakşetsin diyor
Hasretin
aşkını
Naaşların serencamında demliyor
Ey Hak diyor, yegânesin idrak ediliyor ruhum geliyor
Mustafa CİLASUN
