Online Üye
Online Ziyaretçi
Gülerek Gitti.
Sevdamı yükledim her
gün, her ana
Yâr...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Etme ne olursun! Sensizlik bana
"Kor"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Önünde diz çöktüm! Deme
"nafile"
Revâ mı bu cana, çektiğim çile?
Şayet terk edersen, yaşamak bile
"Zor"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Say ki günah bende, benim bütün suç
Üzersem bir daha, bana kefen biç
Güldürme elleri, yok mu sende hiç
"Ar"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Siteme varsa da öfkemin yolu
Zannetme kırgınım kalbim kin dolu.
Yağdırma yaz günü gönlüme dolu,
"Kar"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Keserek cezamı rûz-i mahşere
Gezdirme dünyada dertli, âvâre.
Mecbur musun sanki; herşeye çare
"Var"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
En ufak hatamı hileyle tartıp
Mahvetme dünyamı, tümden karartıp
Ne inlet kalbimi, ne de yalvartıp
"Yor"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Bırak şu gururu, nefreti, kini
De ki yanlış yaptım, çok kırdım seni
Yine sevgin ile kuşatıp beni
"Sar"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Deme ki "doldurdu aşk miâdını"
En güzel güllere verdim adını
Yetmedi mi hâlâ; gel, inadını
"Kır!
"...Dedim...insafsız...Gülerek gitti.
Alay eder gibi son bir kez baktı
Resmimi çıkardı, öfkeyle yaktı
Sandım ki gözümde şimşekler çaktı
"Duur"...Dedim...insafsız...Gülerek
gitti.
Mecit Aktürk