Aslan sıkılır bir gün, eğlenmek ister canı;
Hiddetle kükreyerek çağırır tüm ormanı.

Kurtla tilki belirir, yağdanlık ellerinde;
Gitarları asılı duruyor bellerinde.

Çalar söylerler, ama sesler beter mi beter;
Karga bile bunlardan istese iyi öter!

Aslan: “Kesin!” diyerek, susturur hainleri.
Kovalar huzurundan, düzenbaz lâinleri…

Şarkı dinlemek ister, güzel sesli birinden.
Bir eşek anırarak, kalkar fırlar yerinden.

Tıkar kulaklarını, eşeğe pençe atar.
Dört parça olur hayvan, artık upuzun yatar.

Bizim akıllı tilki "Yarışma yapalım." der.
Tilkinin teklifini aslan da kabul eder.

Tavus, bülbül ve karga yarışmada jüridir.
Papağan sunucudur; tilki işin piridir.

Adaylar belirlenir uzun elemelerle;
Koyun sürüsü gelir alkış melemelerle.

İşte yarışmacılar merkep, tavus ve bülbül;
Kurt elinde gitarı, kuzgun elinde bir gül.

Dört beş baykuş sahnede arkadan vokal yapar.
Bu dırıltı içinde, herkesin aklı sapar.

Merkebin akıbeti, çok önceden bellidir.
Elenir en başında çünkü terelellidir.

Kuzgun tavusa bir gül, bülbüle korku verir.
Mum misali adaylar, sahnede yanıp erir.

Tilki, kuzgun, bir de kurt anlaşırlar başında;
Jürideki bülbülse, dut yeme telaşında!

Tavus süsüne düşkün, sesi de yoktur zaten.
Derdi ünlü kalmaktır, kaybeder o niyetten.

Yarışmada elenir, bizim gül sesli bülbül.
Kuzgun birinci gelir, ister ağla, ister gül!

Alkış tutar baykuşlar, bu hileli duruma;
Kim nasıl güvenir ki böylesi bir kuruma!

Kurt da ikinci olur, oyların sayesinde.
Gitar çalmayı bilmez, iş de yoktur sesinde.

Bakar aslan duruma, kuzgunda ses falan yok.
Gamlı bülbülse yasta, bağrında saplı bir ok!

Aslan der ki bülbüle: "Sensin benim birincim.
Gönlümü yaktın bugün, hoş sesinle çok dincim."

Kuzgun, kurtla tilkiyi aslan ormandan kovar.
Artık bizim aslanın gül sesli bülbülü var.

Haklı olan üstündür, hak er geç gelir elbet.
Haksızlık yapanların, sonu mutlak felaket !

“Öt sen gül sesli bülbül! İlan et aşkı güle;
Yaksın beni hoş sesin, gönlüm seninle güle.”

Kuzgun kuzgunca öter, bağı bostanı yıkar;
Ağzı kanlıdır onun, sesi ondan bet çıkar.

Bülbül hiç vazgeçer mi aşka gönül vermekten?
Âşık hiç el çeker mi güle güller dermekten?

Kuzgunlara aldırma, aşkla inleyip hep gül.
Bu bağ, bu bostan senin, güllere ver sen gönül…


Murat CANBOLAT

29 Temmuz 2008

( Yarışma başlıklı yazı Murat Canbolat tarafından 11.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu