Ben hiç böyle olmamıştım anne.

Bağlanmamıştım, aşık olmamıştım,

Sarılmamıştım kimseye öyle sımsıkı,

Tutmamıştım kimsenin elini anne…

Hep bir burukluk vardı içimde,

Bazen hüzün, bazen keder, bazen öfke…

Oturur şiirler yazardım hayalimdekine,

Ne kadar gerçekleşeceğini bilmeden,

İki kelimeyi bir araya getiremezdim,

Bir yazar iki silerdim,

Olmadı çizerdim ama yazardım anne.

Okuyan birinin olmadığını bildiğim halde,

Sadece hayalimdekine yazardım…

Sadece o okuyacakmış gibi yazardım,

Evet anne yazardım hep ve yazıyorum da,

Bir gün hayalim gerçek olacak diye,

Bir gün sarılacağım biri olacak diye,

Birgün elini tutup bırakmayacağım birine,

Bir gün aşkı hak edecek birine yazdım hep,

Onu bulunca yazdıklarımı okuyacağım,

Okuyup onu anlatacağım,

Sevipte ayrılmayacağım birine yazdım anne…

Bazen yazamadım…

Bazen yazmak istedim olmadı,

Ama hep yazmaya çalıştım.

O günü düşünür dururdum anne…

Ne zaman gelecek diye,

Kavuşmak için hayalimdekine,

Sarılmak için ölesiye,

Bakıp ta doyamamak gözlerine,

Her yerde aramak onu delirmişçesine

O günü hep o günü bekledim anne…

Ve işte o gün geldi anne…

Bak işte gerçek oldu hayalim,

Hep beklediğim, hep özlediğim,

Yollarını gözlediğim,

Ben bir başka oldum anne,

Bambaşka…

Küçücük çocuk misali…

Bir sürü oyuncak alınmış sanki bana,

Sıkılmadan istediğin kadar oyna derlermişçesine,

Bir mutluluk bir sevinç var içimde anne…

Uçacak kanatlarım eksik sadece…

Ben onun yüreğini sevdim anne,

Gözlerini sevdim,

Herşey başkalaştı benim gözümde,

Sanki o hep varmış benim özümde,

Söylediğim her sözümde o varmış sanki,

Nerde bir eksiklik hissetsem kendimde,

Bulup tamamlıyor beni anne,

Sanki yarım gezmişim şimdiye kadar,

Bir parçam yokmuş gibi,

Onu sevince anladım anne…

Dert tasa kalmadı bende,

Herşey değişti o gelince,

Güneş bir başka doğdu üzerime,

Hüzün yerini huzura bıraktı,

Her günüme bir güneş gibi doğuyor anne…

Ben onu çok seviyorum anne…

Bağlandım…

Aşık oldum…

Nefesim oldu…

Gururum oldu…

Yüreğim onun aşkıyla doldu…

Gideceğim uzun bir yola arkadaş seçtim onu,

Bazen arkadaş…

Bazen dost…

Bazen yoldaş…

Bazen en iyi sırdaş…

Kalbim çıkacakmış gibi çarpar anne…

Onu düşündüğümde, gördüğümde…

Sevmek ne güzelmiş anne…

Onu sevmek ne güzelmiş…

Herşeyden vazgeçerim,

Ama ondan asla…

Bir hayalim vardı gerçek oldu,

Gideceğim bu uzun yolda bana ortak oldu,

İkimizin ortak bir duası oldu;

Rabbim bizi hiç ayırmasın diye,

Amin dedik anne…


MAHMUT YILMAZ

( Neler Oldu Anne başlıklı yazı MAHMUT tarafından 20.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.