Değişir rüzgarın yönü, 
Solar ansızın yapraklar; 
Şaşırır yolunu denizde gemi, 
Boşuna bir liman arar. 
Gülüşü bir yabancının, 
Çalmıştır senden sevdiğini; 
İçinde biriken zehir, 
Sadece kendini öldürecektir; 
Ölümdür yaşanan tek başına 
Aşk iki kişiliktir. 

Bir anı bile kalmamıştır, 
Geceler boyu sevişmelerden; 
Binlerce yıl uzaklardadır, 
Binlerce kez dokunduğun ten; 
Yazabileceğin şiirler, 
Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim 
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver 
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim 
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider 

Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir 
Solarken albümlerde çocuklar ve askerler 
Yüzün bir kır çiceği gibi usulca söner 
Uyku ve unutanlık gittikce derinleşir 

Yan yana uzanırdık ve ıslaktı çimenler 
Ne kadar güzeldin sen! nasıl eşsiz bir yazdı! 
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin, 
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin. 
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür; 
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin. 

İnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman 
Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini 
Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi 
Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi 
Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an 
Mutlu aşk yoktur 

Hayatı Bu silahsız askerlere benzer 
Bir başka kader için giyinip kuşanan 
Ne yarar var onlara sabah erken kalkmaktan 
Onlar ki akşamları aylak kararsız insan 

Aşk başlamadan güzel, 
Kalplerde heyecan 
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel... 
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış, 
Başkaları görmesin diye çabalayış, 
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman... 
Aşk başlamadan güzel.... 
Bunca gün, ah, bunca gün 
görmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın, 
nasıl öderim, neyle öderim? 

Uyandı kana susamış 
ilkbaharı koruların, 
çıkıyor tilkiler inlerinden 
çiylerini içiyor yılanlar, 
ve ben gidiyorum seninle yapraklarda 
çamlar ve sessizlik arasında, 
sorarak kendime nasıl, ne zaman 
ödeyeceğim diye şu bahtımı 

Bütün gördüklerim içinde 
yalnız sensin hep görmek istediğim 
dokunduğum her şey içinde Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git. 
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler 
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin 
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık 
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı, 
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu 
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti 
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz 
Sanki hiç olmamıştı 
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu 
( Aşk başlıklı yazı pemberüya tarafından 24.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu