UMUT BİTERKEN

Bir ömür tükenip sona varılsa
Gözüne yaş olur, gönle dökülür.
Huzuru bırakıp, hüzne sarılsa
Ömür; ilmik, ilmik olur sökülür.
 
Belki olmayacak, yâri yanında
Hazan mevsimidir, aşk vatanında
Umut; azar, azar, biter canında
Yârin ardı sıra, boynu bükülür

Geçmişi yâd edip, bakarken göze
Susulur bir türlü girilmez söze
O anda bir alev düşünce öze
Acı; birer, birer cana ekilir.

Ne etsen faydasız, sular durulmaz
Görülen rüyalar hayra yorulmaz
Gönülde yok ise, sual sorulmaz
Hayat; nefes, nefes, candan çekilir.



( Umut Biterken başlıklı yazı Ahmet Moran tarafından 3.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu