Online Üye
Online Ziyaretçi
(25 Ekim-2012)
Sonbaharı her mevsimden fazla severdim.
Bu mevsimde sevdiğimi kara toprağa verdim.
Öyle hüzünlüyüm dindiremem ki bu derdim,
Düşen yapraklar gibi yüreğimi toprağa serdim.
İşte yine ağaçlarda sarardı yeşil yapraklar,
Gazallarla kaplandı bu mevsimde kara topraklar.
Acaba Gazallar, söylenmeyen sırları mı saklarlar?
Yapraklar dökülürken neyin, günahını sayıklar.
Yaş kemale erdi artık, belki bu sonbahar.
Acı ve keder doluyum, kalmışım ki naçar!
Yaradan’a, dualar, niyazlar etsem, ne çıkar!
Belki kabul eder Rabbine yalvarıp, yakar!
Bir gün gazal gibi nasıl olsa ben de giderim.
Acaba, cehennem mi, cennet mi olur ki yerim?
Belki günah işlemişimdir, değilim ki emin!
Tanrı affeder mi ki şükrümü beyan edeyim.
Dualarım seninle, her gün kur’an okurum.
Öncelikle sen varsın, listem ise karışık,
Günahlardan arınmış, Tanrı ile barışık,
Dilerim Tanrıdan, göstersin sana nurlu bir ışık.
(Şiirlerime güzel sesiyle değer kattığı için
Güzin hanıma teşekkürler)