Aşk acıya şikayetsiz katlanmaktır..
Sevdiğine söz kondurmamaktır.
Bir yandan da yüreğinin sızısını unutmaktır.
Gidenlerin dönmeyeceğini bile bile beklemektir.
VE bulunulan durumdan şikayet etmemektir...
Hani derler ya kalbinin umansızca çarpması diye!
İşte onun gibidir ama sonunda acı vardır bir tek.
Mutlu aşk ya da sonsuz aşk yoktur:
Biz öyle zannedip öle uydururuz adını;
Sonra da buna kendimizi kaptırırız.
Ama bilinmez ki aşk hiç de öyle bir şey değildir...
Aşk yürekte öyle bir yara açar ki siz farkında olmadan:
O yaranın ne bir ilacı ne de bir merhemi yoktur.
Zaman derler ;ama o zaman da unutulmaz bir zaman diye hal alır;
En iyisi mi siz aşkın kapısını çalmayın,
Aşkın olduğu sokaktan geçmeyin,
Aşka merhaba biLe vermeyin,
Çünkü o bir selamla bile sizin kapınıza gelir ve de;
Bir daha gitmez sonunda yanan ve acı çeken siz olursunuz....