Ürkek utangaç mahçup bakışlarını
Hiç dokunamadığım tutamadığım ellerini
Düşündükçe
Hüzün olur benim adım
İlk ihanetin omuzlarıma çöken aşağılık ağırlığını
Evladından koparılışında içini yırtarak kanatarak
Ve nasıl tarifsiz bir acıya dönüştüğünü
Her acıya yenik düştüğümde
Yılana sarılmak gibi
Daha büyük hatalara düştüğümü
Düşündükçe
Hüzün olur benim adım
Ve birgün artık büyüdüm benim kararlarım
Benim doğrularım yanlışlarım seçimlerim dediğimde
Can yoldaşım diğer yarımı bulduğumda
Artık tamam herşeyim oh be dediğimde
Canımın diğer yarısını yeniden kaybedince
Büyüdükçe acıların nasıl dahada ağırlaştığını
Biriktikçe bu acılarımın dağ gibi oluşunu
Düşündükçe
Hüzün olur benim adım.
Songül BÜYÜKPINAR