-Daha önce baktýðýn için göremedin ve buralara kadar geldin ve bana sorular soruyorsun.

-…

-Nedense bugün hep haklý çýkýyorsun! Ben ise hep yanýlan ve þaþýran çýkýyorum!

-Bunu bilmekte erdemdir, tebrik ederim!

-Ýþte günün, ilk haklý çýkýþým bu galiba!

-Bak ilerde akan küçük bir pýnar var istersen git elini ve yüzünü yýka kendine gel, daha sonra konuþuruz.

Ýlerde akan þýrýl, þýrýl akan pýnara doðru ilerlemeye baþlarken yüzünde tebessümler çiçek açýyordu. Düþünceleri ile boðuþmasý sona ermiþ huzura kavuþmuþtu. Aklýndakiduman, duman olan sisten bulutlar daðýlmýþ, hakikatlerin gerçekleþme cesareti ile karþýlaþmanýn mutluðundan olsa gerek hafiften gülmeye baþlamýþtý bile. Bir zindan gibi olan yaþadýklarýnda merhametten eser olmayan bir anlayýþla hicap duymadan gönül sazýnda aradýðý perdeyi naðmeyi aramak yerine boþ ve abes iþlerle uðraþmanýn piþmanlýðý yüzünden belli oluyor ve bu piþmanlýðýn belirtisi olan alýn teri alnýndan boncuk, boncuk yüreðine damlayarak yere dökülüyordu berrak ve tertemiz yere ve topraða karýþýyordu. Týpký aç aman bilmez misali idi bu yaþananlar. Hayatýn, anlamsýz ve manalarla dolu atmosferinde bir an önce kurtulup bu manasýzlýkla dolu olan yaþamý zorlaþtýran düþüncelerden kurtulup, mana dolu olarak; hayatta anlam ve ifade katan, hayatý anlamlý kýlan hayal kýrýklýklarýný sevince dönüþtüren hayal kýrýklýðýna uðratmayan, yaþanabilirlik katan manalarýný anlatan, manalarla bürünmüþ olarak geri dönmenin arzusu ile huzur bularak ilerdeki çeþmeden bir avuç su alarak yüzünü yýkamaya baþladý.

Gökyüzü masmavi; cömert gönül yapýcý, bulutlar; bembeyaz küçük narin adýmlarla gezintide, istekli görüntüsü içinde; sakinleþmiþ gönül rahatlýðý ve huzuru sunmaya hazýr,  samimi görüntüsü eþliðinde gökyüzünün maviliði ile nazlý, nazlý uyum içinde dolaþýyordu. 

Kabul görünen, reddedilmeyen beðenilen hoþa giden bu mana ve anlam yüklü gökyüzü ve bulutlarýn bilinen yüzüne aþina olan onlarca aðaçlar, çimenler yemyeþil, ilerde otlayan kuzular; sessizliðin ve huzurun hâkim olduðu hoþnutluða ayak uydurarak otlanmakla meþgullerdi. Ýlerde þirin küçük bir ev; kutlu saadetli bahtiyar mutlu görüntüsü içinde,  yaþayanlarý ve yaþantýlarý yükselten vasýflarý donamýþ hazýr hale gelmiþ,  boþ içinde mutlu þen seçkin mümtaz insanlarýn gelerek yaþamasýný, bekleyen mahzun ama keyif ve sevinç sarhoþluðu görüntüsünde; yumuþak kalpli yufka yürekli, hisli yolcusunu bekleyen hancý gibi bekliyordu. 

Aðaçlar rüzgârýn lirik ýlýk esen coþkusu içinde dallarýný özgürce; gaye ve beklenti zenginliðine engel tanýmayan edasý içinde usulca gayretli olarak sallandýrýyordu. Kuþlar; uçmalarýnda gerekli olan salahiyeti eþsiz güzellikte özgürlükte sýnýr tanýmayan gökyüzünde süzülerek uçuyorlardý. Ýlerde bir aðaç dibine oturmuþ genç kýz neþe ve mutluluk elbisesine bürünmüþ bu manzarayý, parýltýlý þen gözlerle gönül rahatlýðý içinde seyrederken, nereden nasýlda aklýna neden nerden geldiði belli olmayan ve þimdi sýrasý mý idi düþüncesi içinde suratý bir anda alýngan bir eda ile mahzunlaþtý.

 Rüzgâr; hayatýmýzda, yaþamýmýzda bazen sert, bazen tatlý, bazen hafiften esen rüzgârlar; ihtiras, tutku, endiþe, avuntu, gelecekten gelmiþ bir haberci gibi esen rüzgârlar. Saygýdeðer bezen'de cömertçe, baþ eðmez dirençli olan bezende hayret uyandýran, gönül kýrýcý bezende teselli verecekmiþ gibi esen rüzgârlar. Burada ihtiras rüzgârýnda bahsedelim isterseniz. Aydýnlýk, aydýnlýk verici olarak hayatýmýzý ve yaþamýmýzý idame ederken; gösteriþsiz heybetlikten uzak olduðumuzu gösteren içli, samimi; gönül insaný olmak için yolumuza devam ederken; bu çetin, yýrtýcý muammalarla bezenmiþ yolda, sakinleþmiþ gönül rahatlýðý içinde yürürken tek baþýmýza olmadýðýmýzý kendimize ve topluma, ailemize olan sosyal sorumluluðumuz bilincinde olmalýyýz. 

Bu topluma veya tüm insanlara; saygý duyulan, saðlam kiþilikli, ender insanlar olduðu düþüncesi içinde olgun hareketler ve düþünceler içinde olmalýyýz. Etrafýmda esen sert rüzgârlara kapýlarak karþýmýzdakini dinlemeden kendimize verdiðimiz deðerden daha aþaðý deðer vererek deðil de, daha yüksek deðer vererek; içtenlikle apak yýkanmýþ gönül gözümüzle tartmalýyýz ki; toplumda saygýnlýðý hak ettiðini, imrenilecek güzellikte, erdemli olduðunu görmeli, hissetmeli. Ýhtiras rüzgârý esmeden bu rüzgâra kapýlmadan önce bilmeliyiz ki ihtiras; gözleri kör eden, insan iliþkilerini ve toplumu bitiren, öldüren;  önündeki derin çýkýlmasý mümkün olmayan çukuru görmeye engel olan genelde patlamaya hazýr bir güç veya sonu olmayan akýntýya kapýlasý bir duygudur ihtiras. 

Bu iradeye" yani ihtiras rüzgârýna kapýlmýþ" sahibi olmak duyarsýz baþýboþ, vurdumduymaz yýrtýcý bir kuþ gibi uçarak etrafýna zarar vermek sendeki deðerleri yok ederek; sert uçarcasýna esen rüzgârdan ve yaðan yaðmurda kaçan düþmemek için olaðan üstü gayret sarf edenler; seni sýðýnýlacakmýþ bir liman gibi çekici ve cazip görenler, gönül insaný olduðunu sergileyen görüntüne aldanarak sana yaklaþýnca batmakta olan çamur deryasýnda olmaný ve bedenini saran ihtiras duygusunun çýplak bir þekilde görmeleri ve en acýsý, en kederlisi de baltaya sap olmamýþ sap gibi; ahenksiz uzlaþmasýz tavýrla durmak olsa gerek. Söz söylenecek ve söylenecek sözün deðer görülmediði, vurdumduymaz, duyarsýz olmak bezenmiþ olan ihtiras rüzgârýna kapýlmadan; olgun, mütevazý, kucaklayan farklý olduðumuzu hissettirecek; tüm kötülüklerden arýnmýþ temiz pak, yýlmaz irade sahibi yol gösterici saðlam kiþilikli olmak en güzeli ve en alasýdýr yani alüyyül ala' dýr.

Basiretimizi baðlayan toplumu yok eden yaþanmazlýk katan bu ihtiraslarýmýzdan uzak durmak gerekir. Bariz olaný görmek; bir durum muhasebesi yapmalýyýz en baþýnda. Býkkýnlýða usanmýþ yaþama sevincini umudunu yitirmiþliðe sahip olmak, cehaletin havuzunda yýkanmakla eþ deðerdir ihtiras. Öz esas maya, bakýþ açýsý. Zekâ, bilgi kavrayýþ nimetleri ile bize sunulan düþüncelerimizi ve düþünceleri yok etmek yerine saygý duyarak, erdemli olarak karþýmýzdaki insaný dinleyerek deðer vererek yaþamalý ve bu yaþamda gönül huzuru, bolluk bereketle fýþkýran topraðýmýzdaki hazineleri paylaþarak" hakimane" irade içinde yaþantýmýza yön vermeliyiz.

Dünya hepimizin dünyasý, hepimiz; üstünlük saðlamadan bu yaþamda taraf olmadan üzgünlük gam ve kederi yok eden özgür olan düþüncelere karþý cömert alçak gönüllü, olarak akarsak sadece" kendi düþüncelerimizi" -despotça- hazince; sonunda heder olacak bir güçle kabul ettirmeye çalýþýrsan hengâm'a'' "seslerin birbirine karýþmasýna"  neden olan zamanda, mevsimde yaþamaya benzer ki kimin ne söylediði anlaþýlmadýðý gibi kavga ve gürültü ile de bu zorbalýkla devam etmez ve devam etmesini beklemekte aptallýktan baþka bir þey deðildir.

Hisler ve duyuþlar; çok önemlidir insan hayatýnda ve yaþamýnda. Bunlarý duymakta daha da çok, çok önemlidir. Iskarta ve ýzdýrap dolu bir yöne götüren kulakla, bir duyuþla ve hissiyatla deðil, ihya edici, inayetli bir duyuþla, hislerle duymalýyýz ki bu duyuþlarý ve hisleri; toplumda, yaþamda"inkiþaf"halinde olmalý ve çekirdek gibi geliþmeye geliþtirmeye müsait olan kabiliyetle hissiyatla duymak gerekir ki; toplumda huzur mutluluk, gelecekteki tedirginlik son bulsun yaþam ve hayat latiflik ve hoþlukla ihya edilmiþ manidar olarak devam etsin. 

Hem bunu" idame" ettirmede engel olacak olanlar; buna engel olacaðý kabiliyetine sahip olduðunu düþüncesinde olanlar ve bu güzellikleri yalnýzca kendisine has veya kendi düþüncesi içinde eriterek baþka anlamsýzlýklar katarak empoze etmek gafletinde bulunanlar bu "Hisler ve duyuþlarý" mikro derecede görenler, toplum tarafýnda bir anda kendini bela ve felakete götürecek olan " muhteþemlikle bezenmiþ saf arý, naziklik ve zarafetle ve incelikle bezenmiþ"- tokat-ý ile uyanmamacasýna yok olacaklardýr. 

Bunu iyi bilsinler ve bir yere not etsinler veya silinmez mürekkeple yazsýnlar; akýllarýna yazsýnlar diyeceðim olmaz çünkü- akýllarýnda kýrk tilki dolaþýyor ve bu kýrk tilkinin kuyruklarý birbirine deðmesin diye uðraþ içinde olduklarý - için not alsýnlar diyorum. Býrakýn bunlarý düþünmeyi kýrk tilki bir arada yaþarsa muhakkak ki kuyruklarý birbirine deðecek. Çok kurnaz olduklarý için midir nedir tilkinin kuyruklarýnda, kuyruk deðil de sanki baþka bir þey takýlý olabilirmiþ düþüncesi ile bu kuyruklarla uðraþýyorlar galiba zannýmca. Açýn týkalý kulaklarýnýzý bre gafiller niye sucusun, bucusun, ilericiyim, dar görüþlüsün veya Ýzemlerle uðraþýyorsun ?"Âlemlerin rabbi olan sonsuz kerem ve kudret sahibi olan Allah "insanýn düþünce ve yaþam özgürlüðünü serbest- býrakmýþken iyi ve kötü olan yolu, ýþýk gibi gözler önüne sermiþ iken ve bu iyi ve kötüyü seçmede insanlarý özgür býrakmýþ iken- ,benimki daha iyi diye neden uðraþýyorsun? Dostça yol alarak düþüncelerinizi özgürce; aydýnlýk olan bu yolda, paylaþarak iyi ve kötüyü bularak ve seçmeye müdahale-özgürlüðe ve özgür iradeye müdahale- etmeden, doðru olaný kabullenin olsun bitsin. Bu çok kolay ve anlaþýlýr olandýr. Dünya malýnda gözü olmayan kanaatkâr olanla, yola dostça çýkýp; tilki gibi kurnazým diyerek düþünürsen sakýn ha böyle bir düþüncede olma, ava giderken avlanýrsýn. Dünya yeryüzü geniþ korkma dolaþ geniþ olduðunu görürsün.

Hikâyemize devam edelim. Pýnardan elini yüzünü yýkadýktan sonra tam kalkmak üzere iken arkasýnda duran genç kýzý görünce irkilerek.

-Allah!!

Diye baðýrarak kenara çekildi.

Genç bir kýz yirmiyaþlarýnda, baþýörtülü, þalvarlý zayýf esmer karakaþlý kara üzüm gözlü, bir güzeller güzeli genç kýz elinde testi bekler görünce. Yine hayretler içinde.

-Bugün bu kaçýncý hayret ediþim bende unuttum!

Diye söylenirken genç kýz kendisini hayretler içinde baktýðýný görünce

- Sende kimsin? Burada ne arýyorsun?

Ýçinden bu bugün sorduðum kaçýncý soru diye geçirirken genç kýz

-Benim ismim nefise, sizi biraz önce kendi kendinize konuþur iken gördüm ve sizi izliyordum!

Ýnsan þaþkýn bir ses tonu ile