Online Üye
Online Ziyaretçi
Sen,
Her zaman en zalim
hissimdin.
Prangalar taktığın
uyanışlarıma
Uslu bir çocuk gibi
his yükleyen bendim.
Buğulu bahar
havaları karşılardı seni
Pencerendeki
kuş,
Bağbozumunda da
şarkılar söylesindi.
Birlikte uyanmak
vakti işte geldi
Boş bırakma ellerimi
sen
Prangalarımı yenile
de sev beni.
Islak kal her zaman
bu havalarda
Bağbozumuna az kaldı
Tütsüle nane kokunla
kendini.
Pencerendeki kuş,
gitti.
Ben,
Her zaman en masum
hissindim.
Gülücükler kattığım
uyanışlarına
Zehir zemberek
gözyaşı katan sendin.
Heyhat!
Geceden sabaha
aklanarak çıkmışken
Koru masumiyetimi
kendimden.
Kaan Özer
(Harşena)