Hep kaybederek büyüdüm.
Bir yaprak gibi,
Önüme düştü hayallerim.
Sevdikçe kaybettim
Yalnızlığa, acılara terk edildim.
Hüznün en acımasız derinliğinde,
En zor mücadeleleri verdim.
Kaderim hep acıdan, hep hüzünden ibaretti.

Hüzünlerle büyüdüm ben,
Mutlulukları hep uzaktan izledim.
Hayallerime haciz konulmuş gibiydi
Ya da sadece bana yasaktı mutluluk.
Hayallerim bile başkalarına aitti,
Başkalarında gerçeğe kavuşuyordu.
Öylece uzaktan hayatı seyrediyordum..
Her şey benden uzak..
Kimsesiz gözyaşlarımla,
Yalnız başımayım..
( Yalnız Başımayım başlıklı yazı Oğuzhan ATEŞ tarafından 10.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu