Kalemler "emir
kulu"; ne söylesen yazıyor
Elbet biz de biliriz; hicivi, taş atmayı.
Lâkin, atılan taşlar gönülleri üzüyor
Oysa, gâye edindik, dostluğu yaşatmayı.
Kalemlerden süzülen her dize, her kelime
Göstermekte, yazanın, edep seviyesini.
Kiminin karakteri dökülür lime lime
Sormak dâhi zül olur, sebebi, niye'sini.
Madem ki her bir nefes Yaradan'dan hediye
Ve her kalp kıran kelam iblis için bir azık
Gönüller yapmak varken, gönül incitmek niye?
Ömür denen sermayen! Boşa geçerse yazık!
Fazla söze ne hacet; yol, hedef ayrı ayrı
Arzu eden kalp kırsın, dostluğa mezar kazsın.
Ya da şer de arasın, Hakk rızasını, hayrı
Lâkin, gönül ister ki, kalemler şiir yazsın.
Mecit Aktürk