Ben mi uzaktayım, zaman bitecek
Yalnızlığım alev, sensiz geçecek
Geceler karanlık, umut yitecek
Çık gel artık bana, ruhum göçecek
Sen gidince burda, üşümek vardı
Ayrılık sarınca, yaşamak nardı
Her gecenin ahı, ufukta yardı
Çık gel artık bana, ruhum göçecek
Seven iki insan, ayrı olamaz
Uzak düşse bile, yarsiz solamaz
Gönüller beraber, aşksız kalamaz
Çık gel artık bana, ruhum göçecek
Felek bize dargın, tek suçlusu yar
Esen rüzgarında, boğulanın var
Dar ettin dünyayı, sevdamızsa kar
Çık gel artık bana, ruhum göçecek
Her nefes alışta, tükenir sandım
Senin ateşine, gönülden yandım
Parlayan yıldızın, yoluna kandım
Çık gel artık bana, ruhum göçecek
Bahattin’im yare, dolanmış ağım
Gökyüzüne doğru, uzanan dağım
Bedeli olmayan, yolunmaz bağım
Çık gel artık bana, ruhum göçecek
Bahattin Tonbul
3.1.2012