Ben yanarım masada aheste mumum yanar
Zihinde hasret kokusu bilmem kimi anar
Davetsiz bir sefir, geldi kalbime misafir
Şaşmalı buyursuz gelene, devir ne devir
Köşk ki avizesi cihana misliyle değer
Söz başıyla önümüzde yanıyor semaver
Tanıdık simalar şık elbiseler içinde
Görünüyor bir bir mermerli köşk bahçesinde
Ahretliğim dostum ve hatta sevdiğim derken
Tükenivermiş mürekkepleri ben muhtaçken
Bardakta muhabbet tükenir sefirde sabır
An sevgiliye akar değişir birden tavır
Açıp sefir sevgiliden mühürlü fermanı
Dostluğa davet sanıyor derdimin dermanı
Kırmızıdan siyaha köz demliği sallayan
Gözleri ki hakikati idrake zorlayan
Sefirin bırakıp gittiği aşk elemleri
Bedel mi ilelebet köşk iniltileri
Siyah kağıtlara örtünmüş beyaz bulutlar
Ve bir kuytuya sinmiş aşk yorgunu umutlar..
Cahit Bekci
18/07/13
(
Davetsiz Sefir başlıklı yazı
Cahit tarafından
26.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.