Terk-i gönül etmişim sevdaları
                                      Yeter ki, soğusun bu yürek artık
                                Her alevi ömrümden bir şeyler götürüyor
                                Sürgünden dönmek iyi gelecek gönlüme
                                     Hazmı zor ayrılıklar beni bitiriyor...

                                        Oysa dağlar gibi sevdam vardı
                                    Tespih taneleri gibi dizilen kederler
                                               Alıp götürdü hepsini
                                   Bam telinde sevda türküleri söyledim
                                                   Işıksız gecelerde...

                                        Pardon bayım diyerek gidenler;
                                   yüreğimin  güzel olduğunu söyleyenler
                                              Ne fayda hepsi bu kadar
                                         Her zaman dul kaldı gözlerim
                                     Her dem askıda kaldı aşk sözlerim...

                                 Duyduklarım karşısında hep gülümsedim;
                                      yutkundum bir şey söyleyemedim
                                               Nasıl söyleyebilrdim ki,
                                                 Hayır ben bencilim;
                                  Çünkü karşılıksız seviyorum diyemedim...

                                           Şarkılara, kitaplara kırgınım
                                 Hep beni söylüyorlar, hep beni yazıyorlar
                                            Çiçeklere, kuşlara kırgınım
                                      Yar'sız kokuyorlar, bensiz uçuyorlar
                                   Kırgınım cümlesine halimi bilmiyorlar...

                                                  Çöle dönmüş bulutlar
                                              Yağmur olup yağmıyorlar
                                                  Gözyaşlarım bile yalnız
                                                "Heybeme şiirlerimi alıp
                               Zil zurna hüzünlerle kendi kendime ıslanıyorum..."

                                                Mayası ekşimiş sevdaların
                                                  Durmuyor kıvamında
                                          Kimse günahtır demiyor sevene
                                                     Sevense günahkar
                                                 Kul hakkı yemişcesine...

                                         Aşkın doyumsuz kadehini kırsamda
                                             Dumanı tüten bacalar idolüm
                                                                  Ve 
                                           Sevdasızlığı sunuyorum yüreğime
                                             Almıyor arsız, almıyor bahtsız...

                               Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN

( Arsız başlıklı yazı Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından 7/27/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu