Su Dök Gözlerinle Anne
dokun anne!
aşkın dili yüreğime
sokul nefesinle kehribar sarısı düşlerime
sokak lambasının gölgesi düşer
çatı mezarlığına
anılar dirilir
umutlarım tükenir
perçemlerimi yolar
hayatın paslı tarağı
ve yine de çözemez
kaderin sardığı elemli yumağı...
bu yüzden çok canım yanar anne
çocukluğumdaki gibi
fesleğenli parmaklarınla
örsen saçlarımı
o zaman direnirim ölümüne
ruh arınırken kirinden
günahlar çekilir masumiyetine
üryan kadınlığıma
mutluluğu giydir anne....
ot biten kırlar
küstürür papatyalarımı
bahar gelmiş memleketime
içimdeki kışlar beni titretir.
beton avlunun toprak saksısında
unutulmuş bir menekşeyim
ateşin külünden
yeniden doğar mı aşk
su dök gözlerinle üzerime anne!
son kez yeşereyim....
(
Su Dök Gözlerinle Anne başlıklı yazı
sevtap tarafından
29.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
