Senin Adın Aşkmış... 1
Hani, her sabah daha güneş doğmadan
kalkardı ya annem,
Ve daha kurumamış olurdu ya
solgun yüzündeki nem!
Bilirdim; sana koşardı yalın ayak...
Tan yeri ağarırken ayak seslerini
duyunca sevinirdin de,
Annem sohbet edince seninle
onu dinlerdin, ağlayarak...
Ama neden?
Gözyaşları yüzünüzde gezinirdi parlayarak…
Erken uyanabildiğim sabahlarda
sizi izlerdim sessiz;
ve biraz da kıskanarak…
Hani, ikiniz de aynı ânda
el açıp şükrederdiniz ya;
gözleri serinleten her bir damlaya!..
O günlerde seni çözemedim, Difenbahya...
Bir gün ansızın büyüyünce,
ve düşünce önüme serin bir yaprak;
Yüzümde gezinen gözyaşlarımla,
Anladım, bir parça utanarak:
"Senin adın aşkmış..."
Ranâ İSLÂM DEĞİRMENCİ (Yegâh Elif Mirzâde ( R ) )
(
Senin Adın Aşkmış... 1 başlıklı yazı
Rana İslam D tarafından
31.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
