Online Üye
Online Ziyaretçi
Seni Yazmaya
Korkuyorum
Her şeyim sensin artık
Düşündüğüm, güldüğüm, ağladığım ne varsa
Sadece bir yere sığdıramıyorum seni,
Seni yazmaya korkuyorum
Ya büyüsü kaçarsa, ya beğenmezsin diye
Gün doğumu gibisin, ne tam aydınlık ne tam karanlık
Anlamıyorum seni ya ben paranoyak ya sen değilsin aşık
Korkuyorum belki de sevmek ve sevilmekten
Önceki canımın yanışları geliyor kalbime
Ne kadar acı varsa geçmişten, gözlerimde şu an
Ona ne şiirler ne şarkılar yazmıştım
Karşılığını da aldım ama;
Kimse bu kadar güzel ihanet edemezdi bana!
Seni yazmaktan korkuyorum
Ya yine ihanet çalarsa kapımı hiç ummazken?
Hiç senden söz etmiyorum kalemime
Onlara bir anlatsam seni dinlemeye doyamazlar ama…
Seni yazmaya korkuyorum
Hangi kelimeler layık ki sana?
Mesela hangi noktalama işareti anlar beni?
Derdimi hangi sıfat anlatır?
Zorlamıyorum ellerimi korkuyor işte…
Sensizlikten korkuyor
Gidersen seni yazdıklarımla baş başa kalmaktan,
Yalnızlıkla kol kola bunları okumaktan korkuyor
Seni yazmaya korkuyorum
Çünkü seni kalbime yazmışım