Kilitli dudaklarımda, bir duayı sevdim.
Umudun da, umutsuzluğun da aşıldığı,
Yeni zamanların gümrüğünde
Unutarak geçtiğim durakların selamını toplandığı
Tutunmaya çalışılan yaşam pırıltıları
Ve o altın denge
Sen avından yorgun dönen gece
Ne kadar bütünlese de bende seni
Yol ayrımını doğru bilen yalnızlık
Değerinden eksiğine bozdurulmuş tutkularımı parçalar
Çiğlerim alışır ışığa
Bir zamanlar başka türlü çarpan kalp
Geçmişin hayale meyyal karanlığında
Çürümüş kozasını yırtar.
Sağlamlaşır bozgunlar
Ütopya kaleleri yıkılır, sonu hiçle biten kavgada
Geçmiş zaman tanımlarında kalıplaşmış,
Birlikte olmak omurgasının dağılmış kurgusunda,
Siyah beyaz filmlerden kalma kör gözlerimizde,
Kırılır yürek fanusu.
Dağılmış parçalarını arar aşk
Kabuk bağlar yüzdeki gölgeler
Gölgesi çalınmış ağaçların hafifliğinde
Başka biri yapar hayat bizi.
Tespih, derviş ve tarih insafa gelir
İnsafa gelir dua
Ne kadar bütünlese de parçalar beni
Sensizlik bir intikam gibi bulur yerini
Bulursun beni…
Bulursun umudun bulanık tasarımlarında
Ve dağılır aşkın prizması
En sevdiğim duayı bitirirken.
MHA&C
