Eski bir hikâye için ba’zı şeyler karaladım..
PANDORA’nın KUTUSU’nu birazıcık araladım ! ..
(J.J.ROUSSEAU da ancak bukadar itiraf edebilmişti..)
——————————————–
Aceb şimdi nerde,nasıl,mutlu mudur ki? ..diyordum,
Apansız geldi haberin…Bunu hiç beklemiyordum! ..

“ KARA HABER TEZ DUYULUR..” duyduğuma inanmadım,
Bu yaşa dek,kimse için böylesine hiç yanmadım! …

Haber vermeden gitmişsin,bu limandan demir alıp! .
Altmışbir yılın ardından,yeni bir acıya salıp! …

Haklıyım,elveda deyip,ben çekip-gitmek istesem;
Yüzüm yok ki…Biliyorum,no’lur beni affet desem..

Tüm ısrarlarıma rağmen,neden ve neyi bekledin? ..
Yalınızlık yıllarını biribirine ekledin…

Neçok yeminler etmiştik…Bizler onyedi yaşında,
Asma’lı üst bahçemizin çiçekli havuzbaşında…

Ders çalışırken bir gece,avuçlayıp uçlarından,
Doyasıya koklamıştım,mis kokulu saçlarından…

“..Kopar istediğin kadar! .Hatıram olsun..” demiştin;
Koklamaya kıyamazken,koparıp,üç tel vermiştin…

Pembe kordelaya sarıp-yıllar boyunca sakladım,
Uykusuz gecelerimde öpüp-okşayıp,kokladIm…

Çıkarıp bana vermiştin,saçındaki BEYAZ GÜLÜ…
Bir kitabımın içinde halâ duruyor,ütülü… (*)

Söz verdik,bekleriz diye…Taaa ki ölünceye kadar! ..
Ben sözümde duramadım! ..Senin sözün neye yarar? ! ..

SEVGİ, ALLAH’ın kuluna verdiği kutsal hediye;
Bize hiç sormadılar ki,” Seviyor musunuz? .”  diye…

“..Senden sonra öleceğim,seni çoook-çok sevmek için..”
Sözün buydu…No’ldu pekiii,şimdi şu acelen niye? ! ..

Aşkımıza sadık kaldın,sen,benden çok güçlü çıktın,
Böyle,çekip-gidişinle..Beni canevimden yıktın …

HATIRINI KIRAMAYIP,YAŞLI VE HASTA ANNEMİN,
Seçtiği kızla evlendim…Etmiş iken bin-bir yemin…

SEVGİ’yi ben yaratmadım! ..Bu kararı çok zor verdim! ..
Sana candan Aşık iken,bir başkasıyla evlendim! ..

Sana verdiğim acıyı katın-katın Taşıyorum! ..
Pişmanlık ve acılarla,sözümona yaşıyorum! …

Söndü mü NECM-İ HAYAT’ın? ..Verdiğin söze ne oldu? ..  (*)
“..Arda kalırım..” demiştin…Deme sakın, ” VAKİT DOLDU.! ” …

Şimdi ben ne yapacağım? ! Bu acıyla yaşayamam ..
Altmışbir yılın sırrını tek başıma taşıyamam! …

Mezarımın başucunda,birer buket elinızde,
Benden sona kalsaydınız,Şimdi ben kaldım geriye…

(SEN..BEN.. O..)  şeytan üçgeni..Şiirimin adı buydu.. (*)
Bunca yıldır saklamışken,aceba şeytan mı duydu? ..

Baskılara karşı koyup,hiçkimseyle evlenmedin..
“ Kusura bakmayın..” deyip,ebeveynine rest çektin..

Ben se karşı duramadım…Ahdime vefasız çıktım ..
Güzel hayallerimizi HEYHAT! .. temelinden yıktım! …

-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-2007/08
* NECM: yıldız.
* SEN..BEN..O.. şirim var.
* BEYAZGÜLÜN KURUSUNU BİR SABAH RÜZGÂRI ALDI..

( Vefa Borcu - 1.bölüm başlıklı yazı CEM SULTAN tarafından 27.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu