kýrýlmýþ bir dal gibi sallanýr ken aðaçda bi zalim býçak furdu düþtüm o an topraga tutmuyor ki dizlerim kalkamam ki bir daha güven digim daðlara kar yagýn ça anladým fazlasýy la kimseye güven miycen arkadas güven dim de ne oldu kalmadý gözüm de yaþ büyük kazýk lar yedim oldum iþde bir ayyaþ hayat böyledir be usta ya kendini kaybeder sin yada sevdiklerini peki hem kendini hem sevdiklerini kaybetmek aðýr degil mi söylesene bu mu adalet li dünya güven menin bedeli ihanet mi sevmenin bedeli ayrýlýk mý öyle büyük cezalar kurmuþ ki bu hayat çýkmaz lara sokar casýna sevmeye korkum yok bende vefa çok ama artýk sahtelere karným tok