Hayat karmaþýk deðildir, yaþamasý kolay ve basittir. Doða kolay olan düzeni seçer, týpký bir þelalenin yüksekten aþaðý düþmesi gibi ya da havanýn yüksek basýnçtan alçak basýnca akmasý gibi hep olmasý gereken olur. Doðanýn bu tercihlerinin sonucu ya güzel bir þelale manzarasý oluþur ya da bir kasýrga kopar. Doðal hayat böyle iþler, bu makineyi çalýþtýran diþliler hep tek istikamette dönerler.

Bu durum insanlara gelince deðiþir, hayat bizlerin çoðu için çok karmaþýk ve zordur. Herkesin hayata dair bir þikâyeti vardýr çünkü insanlar doðal deðillerdir, onlardan doða uyum saðlamalarýný hayatý akýþýna býrakmalarýný isteyemezsiniz. Bizler hayata tepetaklak bakan yapay canlýlar gibiyiz. O yüzden doðanýn basitliði karþýsýnda þaþkýnýzdýr, o yüzden gök kuþaðý güzel, þimþekler ve yýldýrýmlar korkutucudur. Kendi yapýmýzda yaratýlmýþ karmaþayý etrafýmýzda da görme arzusu içindeyizdir ve ilginç olan sanki bu bizim doðal tek davranýþýmýz gibidir.

Arayýþýmýz ve üstün varlýk olarak yükseliþimiz hiç durmadan devam ettikçe dünyanýn düzenin nasýl iþlediðini anlamaya ve basit ama muazzam düzen karþýnda þaþýrmaya devam edeceðiz. Kendi içimizde beslediðimiz karmaþamýz bizlere ileri gitme olanaðýný saðlamaya devam edecek. Hayata dair þikâyetlerimiz hiç bitmeyecek elbette ama arayýþýmýz hep sürecek. Kim bilir beklide yaradýlýþ nedenimiz durmadan dönen çarklarýn arasýnda gizlidir. Ýnsanoðlu denilen karmaþýk makine beklide bu yüzden yaratýlmýþtýr.