Uyandım isteksizce gün ışığını kuşanarak
Sensizlik geldi çöreklendi inatla yanıbaşıma
Yüzümde acı bir gülümseme beliriyor sadece Koskoca 46 yıllık yaşamın her bir karesinden
Buruk ama ölümsüz bir aşk öyküsü tadında Elimde bir mazi olarak kaldın geriye
Ne dertler ne kederler sığdırdım şu ömrüme
Hiç biri acıtmadı ağlatmadı senin kadar
Bilirmisin nasıl koca bir yumru olupta
Oturursun bağrımın orta yerinde
Bilirmisin seni düşündükçe nasıl
Ömrümden bir ömür daha gider
Bütün hırçınlığım öfkem bundandır belkide
En acı tohumları ektim yüreğime senin yerine
Bütün mutlulukları süresiz nadasa bırakarak
Yine yüzümde acı bir gülümseme ile Özlemlerimi kamufile edip sakladım yüreğime
Düştüm yine belirsiz bir zaman dilimine.
Songül BÜYÜKPINAR
