Her derde deva olunmaz, yara derin,sözler târiz,
Kesik soluğun verdiği yetmezlik hissi misal...
Yıllarca aranan aşıklar, bulunamayan maşuklar,
Dalan gözler, bekleyen umutlar, olmayan taaşşuklar...
Hayatın insanlığa tanımadığı zaman kavramı,
İnsanın da beklediği zamansız aman,
Alenen bırakılan hayaller, sevgiler, umutlar,
İçinden çıkılamayacak vakalar,
Efkarlı susmuşlukların verdiği aciziyet;
Hal-i harap..
Ruhun bedenden sıyrılıp kurtulduğu anlarda,
Deva bulur mecnunlar, sevdalar,
Bucaksız deryalar sarar kimi zaman,
Sualsiz koşulan umutlar peşinde,
Akılla kalp arasında amansız savaş,
Aşk-ı perişan..
Dolunay, hilali selamlıyor , gözleri gülüyor,
Sensizliğin verdiği bir bencillik..
Öteler ötesinden aldığım kokun.
Hayeller sensiz, özlemler benimle..
Sessiz sedalar alıp götürüyor akşamları
Ruhum bitap, halim yaman...
Vakti zamanındalarla başlayıp bitmeyen cümleler,
Seni anlatan destanlar,hikayeler ve yalnız ben..
Kasvetli sevdaların yeri burası,
Bedenim dünyada, ruhum kayıp..
Son bir cümlen aklımda;
"Elveda"
Şiirimi seslendiren Ahmet Ormancı hocama sonsuz teşekkürler..
