Hak etmiyor yüreðim

Yersiz sitemleri,

Öfke dolu serzeniþleri;

Etmedi de asla, ezelden beri.

Çaresizlikti belki benimki,

Derdim, tasam içimde gizli

Ve dile geldi ne varsa,

Medet ummuþtum oysa.

Suçmuþ, bilemedim,

Sevgimi paylaþmaktý tek derdim.

Kar yaðarken tepeme,

Beyhude çýrpýnýþlar

Yelken açtý aniden

Uçsuz bucaksýz engin denizlere.

Ölümden betermiþ boðulmak,

Anladým ki; imkânsýzmýþ sevdiðine kavuþmak.

Deðiþemem ben asla,

Olsam da yüz yaþýmda.

Kor yanmakta hala içimde,

Sönmeye yüz tutmuþtu halbuki

Senden çok önce.

Kaçýncý yýkýlýþým bu, bilemem;

Sabýr da takdir de ulu Rabbimden.

Olsa olsa,

Bir tek O yanýmda,

Adýný anmadýðým tek an yok ki,

Bu acýmasýz dünyada.

Etten kemikten olsa da insan,

Ýnancýdýr onu ayakta tutan.

Dün, bugün, yarýn

Ve her daim

Çýksa da son nefesim.

Ýmanýmla O’nun gölgesindeyim.

Varsa yanlýþým,

Affet nolur yüce Allah’ ým;

Tek suçum sevmekse

Senden gelecek her þeye razýyým.

Bilirim ve hep söylerim;

Deðse de deðmese de

Asla sevmekten vaz geçmeyeceðim.