Online Üye
Online Ziyaretçi
Boş bir ağıt yaktım duvara
Feryat figan ağladı bana
Zindanım artık dost bu cana
Almakta zorlandığım nefes, genzimi yakmakta
Hey gardiyan burası 553. Koğuş içerisi loş mu loş
Burada kalanın hali nahoş
Ayak ayak üstünde,keyfin hoş mu hoş
Gözün zulme seyir olmuş
Yukarıda yok zerre ışık
Ses olsa olurdum maşuk
Göğün rengi zihnime eşik
Burada dünyam oldu değişik
Saçım, vücudum her yanım bana yabancı
Dün ağladı duvarım
Bugün karanlığa uyandım
Bakın bana bakın
Cenazam 553. koğuşa yakın
Ne anam var ne babam
Parmaklıklar ardında
Musalla taşında duran
Gömülmeye hasret cenazem
Gök gülüyor semalardan
Işağa kavuştu bedenim
Özgürlüğüme gitmeliyim
HATİCE TML(08.09.2013)