Hayalimle birlikte uçurtmam telde kaldı
Esti acı fırtına koparıp ordan aldı
Gözden akan yaşları nehirle sele saldı
Onlar benim düşlerim sen onu çalamazsın.
Gönlümdeki yangının külünden harç yaparak
Çağırdım kaçtı gitti bir tağuta taparak
Tam da sahte gülüşle doğru yoldan saparak
Keşke ile mişlerim sen onu çalamazsın.
Adem (AS) babadan beri savunmasız bir köktüm
Yalnızlıktan korkarak Lût (AS) kavmi gibi çöktüm
Kalbimi yakan derdi bazen şiire döktüm
Kelime ev işlerim sen onu çalamazsın.
Ömürdeki med cezir rüya gerçek arası
Saldaki sen değilsen gelir elbet sırası
Aşikâr olur sırlar parlar ismin turası
Aynadaki eşlerim sen onu çalamazsın.
Yeşil düşen yapraklar bana neşe katmıyor
Pul pul oldu vücudum hançer bile batmıyor
Yaşlı bilgeye vardım bir hacamat atmıyor
Erken düştü dişlerim sen onu çalamazsın.
Huzur tavşana benzer zaman ise bir tazı
Masallarda aranan umut tarihsel kazı
Ruhumla şu bedenim kölen olmaya razı
Volkan kaynar döşlerim sen onu çalamazsın.
19.08.2013
Ahmet Çelik
Ceyhan