Ey beni gözü yaşlı arda koyan sevgili Sökünüp umutları dikensiz yol mu buldun? Ey maziyi unutup dünden soyan sevgili Güvenip el verecek, yerime; kol mu buldun?
Öyle ise kal demem, çalmam hiç bir rüyânı En ağır uykuların yamacına at beni. Sessizce yanımdan git, unutarak riyânı Gamlı yakamdan çekil, bir kez daha it beni.
Sorarım sana, neden! Takip edip izimi Eşiğimden içeri yâr postuna büründün. Neden sendeyim deyip, yaslandığın dizimi Gün alıp yolculuğa, el’e doğru süründün ?
( Güneşin Dibi başlıklı yazı Nezahat KAYA tarafından 15.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.