Ufukta Kaybolan Umutlar
Kayboldum bugün pervasız yalnızlıkla
Hükümsüz savruluyorum isimsiz fırtınalarda
Üstelik , keyifsizlik dolandı ayaklarıma
Işıklarım boğuldu birer birer
Sarhoşluğum hediye apansız karanlıklardan
Ne acı ; ağlayamıyorum
Denizlere bedenimi armağan ettim,
Kabul buyrulmadı.
Dalgalar alay etti
Solgun yanaklarımı yüzüme vurdular
Küstüm kumsallar kadar sessizce
Eflatuni suretim geçemedi pembelere ,
Mavilerim mi çalındı ne?
Pek şen şakrak idim vaktiyle
Teflerim, zillerim nerede
Neşemi sakladılar, tutamadım
Güya yılmazdım, direnemedim bile
Suskunluğa gizleniyorum
Ayazlara sarıldı ellerim…
Ruhum öldü derme çatma kurduğum kayıtsızlıkla.
Kaçıp, tanınmamış barakalara sığınma hevesim var.
Ucu görünmeyen yollarda yürüyorum.
Yürüdükçe tükeniyor adımlarım
Ufukta kayboldu umutlarım
Yorgunluk demliyorum.
Kasvet sağanağında savruluyorum git gide
Yağmurlar iniyor yüreğimden bilinmez matemime
Benliğim yitip gitti kendi içimde
Aramaya mecalim yok iken , nasıl koşarım
Küskünüm.. kendime bile…
Nazlı Tolun
(
Ufukta Kaybolan Umutlar başlıklı yazı
NazlıKaragöz tarafından
27.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
