Online Üye
Online Ziyaretçi
Doğduğum an sevdim
İlk göz ağrımdaki sızıyı
Bestelediğim nakaratlarda
Bil ki benden önce sen vardın
Hasrettim mutluluğun demine
Kaygılarımdan öteye geçemedi zaman
İçten içe gönül kafesimde aşktın
Bir bulutun gölgesinde açan güneşten
Öylece hiç yüksünmeden sevdim
Sevmenin zamanı yok derdin hep
Bakıştın bir papatyanın çehresinde
Sevmenin zamanı yok
Dört mevsime adını vermişken
Hiç kışı yaşamadan yaz sıcağında adın
Kaybolan ümitlerin ardı sıra illa sen
Bir mutluluktu tatlı gülüşün neşeyken
Gözlerinde kaybolurken şafak tan
Bense sen yaprağında sallanan adam
Sevmenin zamanı yok
Gece saatin kaçı bilmem
Uyku deminde bir sevda adın
Kaç bahar ömrüm varsa mühürdü dudakların
Hercai zaman olsa senden asla vazgeçmem
Ömrümle darağacında vurgun yerken
Sevgiye susamışım açmışım gönlümü
Haykırsam dünyadan evrene kadar
Sevmenin zamanı yok
Buruş buruş olsa da tenin
Benliğin de benliğim her an sendeyim
Uzayıp giden yollarda sendeleyeyim
Aşkın uçurumuna düşmüşken
Sevmenin zamanı yok
21.09.2013 İlhan Koruyucu